laqırdımızdan
ikmet zahirelerini çoquy
can, köçüci quşçıq kibi, sıcaq diyarnı arzulay
pek nadir quş sevdalıq ise
yuvasını öyle memteniy* yerlerde toquy,
atta iç bir tentek örnitolog
ne de yuvasını, ne de özüni tapıp olamay.
biz mında quş kibi afı aqqınen yaşarmız,
ilk küzde, aynıñ ters betinde,
doquz ve yarım kün.
deñiz yayğara qoparğan ve Qaradağ çökken vaqıtta
bizler portveyn şarabı içinde yaldarıq –
eñ tena skelede.
sözlerni esir tutarmız,
çünki söz – bir torğay degil,
çünki şevqatsız zaman bizni nişanğa aldı
çünki kökte uçqan
turna ya da avuçtaki quşçıqmı saylamaqtan
künde yürek çatlay
küneş ise turıp, yolunı şaşırdı
___________
*qol yetmegen
Hassas bir şey
Hassas bir şey:
olar biri-birini seve
Mütenasip olmağan bu dünyada –
Deñizde bir ada – deñizniñ iç körünmey sailleri
Dalğalar yalay ellerini ve
Bu qadın örgen urbanıñ sılana yeñleri.
Ne yapmalı? Sevgi eñ yüksek noqtağa çıqqan.
Bala degiller. Öz çibin
ve arslanlarına* has insanlar,
İç kimse cezire** degil, er kim ğayıp etilgen bir cihan
Kevdesi qıyış ve qayırılğan ağaçlar ösken yalılar.
Suvğa ne taşlasañ da, soñu – suvnıñ tübünde:
İmannıñ hardal zerresi*** , dimağnıñ temel taşı**** da
Sevginiñ tañrısı – naziklik.
Sevgi suv üstünde adımlay***** , em de
Sevginiñ aqlında – qadın, er kişi, o...
_______________________
*belki,
S. Mihalkovnıñ "Arslan ve Çibin" qıssasından
**ada
***İncilden; Hardal zahiresi
aqqında ikâye
****İncilden;
Temel taşı aqqında ikâye
*****İncilden;
Mesihniñ suv üstünde mücizeviy yürmesi aqqında
artqa qayt
baş saifege
İhtiyar ve deñiz
Ahırı, sen ğayıp ettileriñ,
sennen eñ çoq vaqıtqa qalır, daima seniñ olur
hatırlavlar, duyğular, ve tıpqı,
tabiatta mevcut olmağan surima balqnıñ eti kibi,
asla da belgilenilmeycek şeyler.
Sen onı hatıranıñ
yıllar devamında ep yabancı ve bitaraf olıp ketken
bulançaq suvlarında ağ/avlaysıñ
ne coydıñ mında, qart? - dep,
danğırdavuq motor qayıqtan menden bir sarğoş yaş soray,
qayıqnen yırtılğan tañda
men mında ne coydım? - dep öz-özündeñ soraysıñ,
hatırlap olamayıp
qarmaqnı suvğa atasıñ, saçmañnı, saçmalap
bir şeyler ilişe, unutılıp ketken yerler, tarifler,
bularnen ya da o birlernen olıp keçken vaqialar.
Tekâran qıbırdamayıp turasıñ, üşkütmemek içün
muqaytlıqnen özüne yaqınca tartasıñ, körmek içün yahşıca.
Aman çekesiñ - ve mına saña: üzüle, kene sekirip qaça,
kimse yetalmaycaq ve mümkün olmağan terenlikke yata,
sanki, seniñ ğayıplarıña sebepçi olğan bir hata...
bir qararğa kel endi, kimlernen berabersiñ -
keçmişler ya da sağ olğanlarnen?